ΠΑΜΕ! ΗΡΘΕ Η ΩΡΑ ΤΗΣ ΕΞΥΓΙΑΝΣΗΣ!

Κάθε μέρα έρχονται στην επικαιρότητα δεκάδες θέματα -σημαντικά και ασήμαντα-, με τα οποία ασχολούμαστε για λίγο και μετά τα ξεχνάμε. Είτε πρόκειται για το Μακεδονικό, είτε για το γάμο της τάδε ανερχόμενης στάρλετ, εμείς τρέχουμε ασθμαίνοντας να τα προλάβουμε και να τα σχολιάσουμε.

Όλα αυτά όμως δεν επηρεάζουν τη ζωή μας τόσο άμεσα, όσο τα δικά μας, ατομικά τρέχοντα ζητήματα, τα οποία μας πιέζουν για λύσεις. Ένα από αυτά, το σημαντικότερο μάλλον θέμα των ημερών, είναι πως το κράτος αποφάσισε να εισπράξει τα χρωστούμενα. Είναι αυτό που λέμε «Έφτασε ο κόμπος στο χτένι».

Όσα χρέη συσσώρευσαν οι πολίτες όλα αυτά τα -περίπου 10- χρόνια της οικονομικής κρίσης, καλούνται τώρα να τα αποπληρώσουν ή εν πάση περιπτώσει να τα ρυθμίσουν άμεσα. Ο φόβος της κατάσχεσης έχει βάλει τους πάντες σε ένα κυνήγι εξεύρεσης λύσης.

Δεν έχω τη διάθεση να σας θυμίσω κι εγώ όσα βεβαίως από μόνοι σας αδυνατείτε πλέον να ξεχάσετε. Αυτό που θέλω να επισημάνω είναι ότι όλη αυτή η «ξαφνική πίεση» -που μόνο ξαφνική δεν είναι-, είναι ταυτοχρόνως και μια ευκαιρία εξυγίανσης. Και δεν μιλώ για το κράτος, μιλώ για τον καθένα ξεχωριστά.

Το να χρωστάς είναι θηλειά στο λαιμό κι όσο κι αν απωθούμε τη σκέψη και την υποχρέωση, αυτή δεν παύει να υφίσταται και να νιώθουμε την απειλή της. Είναι μία αστείρευτη πηγή άγχους και ένας υπονομευτής της υγείας μας και ολόκληρης της ζωής μας.

Οι 120 δόσεις είναι μια κάποια διέξοδος. Βεβαίως, οι δόσεις πάλι αβάσταχτες θα είναι, και μάλιστα για 10 χρόνια, αλλά τουλάχιστον θα ξέρεις με τι έχεις να κάνεις. Αλλιώς είναι σα να έχεις π.χ. καρκίνο και να μην πηγαίνεις να τον θεραπεύσεις, γιατί θα ταλαιπωρηθείς. Ναι, όμως αλλιώς απλώς θα πεθάνεις.

Είναι λοιπόν ευκαιρία να βάλουμε κάτω τον προϋπολογισμό μας, να διαπιστώσουμε για μιαν ακόμα φορά πως δεν "βγαίνουμε" και να στύψουμε το κεφάλι μας πώς μπορούμε να αυξήσουμε τα έσοδά μας.

Θέλει αρετή και τόλμη η ελευθερία, θέλει κουράγιο και δύναμη η αποχρέωση, όμως όλοι βαθιά μέσα μας ξέρουμε, πως όταν είναι ανάγκη, πάντα μπορούμε να βρούμε τον τρόπο.

Άντε λοιπόν, ας εξυγιάνουμε τη ζωή μας!

Ας κάνουμε για άλλη μια φορά δυνατό το αδύνατο!

Αλεξία Ηλιάδου