Δεν υπάρχουν πια ταξικές διαφορές

«Δεν υπάρχουν πια ταξικές διαφορές», φωνασκούν αγανακτισμένοι αρθρογράφοι στα παγκόσμια μέσα, «όλα αυτά είναι ξεπερασμένες θεωρίες του παρελθόντος».

Οι γενιές από τα '60ς και μετά μεγαλώνουν με την βεβαιότητα πως το να είσαι αδύνατος/η και γυμνασμένος/η συμβολίζει την τελειότητα, ενώ το πάχος την έλλειψη αυτοκυριαρχίας, την ασχήμια, την ερωτική απόρριψη, ακόμα και την φτώχια...

Παλιότερα οι επιτυχημένοι άντρες είχαν την λεγόμενη «εφοπλιστική» κοιλιά («Ξέρεις πόσα λεφτά έχω ξοδέψει για να φτιάξω αυτήν την κοιλιά;»). Σήμερα δίνουν τα αντίστοιχα λεφτά για να μετατρέψουν την κοιλιά τους σε 6 σκληρές φέτες. Οι δε γυναίκες για να προσθέσουν ψεύτικο στήθος, οπίσθια, νύχια κ.λπ. Η φυσικότητα θεωρείται πλέον σχεδόν ντροπή. Αλλά έτσι συμβαίνει· τα αισθητικά κριτήρια και οι προτεραιότητες αλλάζουν με την πάροδο του χρόνου.

Από την άλλη, γίνεται της μουρλής για να αποδεχθούμε το πάχος ως μία ακόμα διαφορετικότητα. (Διαφορετικότητα όμως -ας μην γελιόμαστε- σημαίνει πως είσαι εκτός πλαισίου και πως ανά πάσα στιγμή κάποιοι θα σε κοροϊδέψουν, θα σε προσβάλουν, θα σου κάνουν bullying, ενδέχεται ακόμα και να σε δείρουν ή να σε σκοτώσουν επειδή δεν συνάδεις με τα γούστα και τις ιδέες τους. Αλίμονο, δε, αν γίνουν κυρίαρχοι).

Ακόμα όμως κι αυτή η τόσο θετική και συμπεριληπτική αποδοχή της διαφορετικότητας, μετατρέπεται σε πολιτικό εργαλείο της άρχουσας τάξης -πόσο πιο φανερό να μας το κάνει ο Μακρόν απ' ό,τι στους Ολυμπιακούς του Παρισιού;- ώστε να τσακωνόμαστε μεταξύ μας σαν τις γαλοπούλες για το φύλο μας, το σχήμα μας, το χρώμα μας, τη φυλή μας, αντί να πολεμάμε για τις ολοένα αυξανόμενες ταξικές διαφορές, που τείνουν να χωρίσουν ολόκληρο τον κόσμο σε φαβέλες και βίλες περιφραγμένες με ηλεκτροφόρα σύρματα.

Αυτό που ουσιαστικά σου λένε, είναι:

«Φάε, πιες, κατανάλωσε πάσης φύσεως ουσίες, νόμιμες και παράνομες, άλλαξε φύλο, πρόσθεσε μαλλιά, αφαίρεσε λίπος, όλα τα χρήματα έτσι κι αλλιώς σ’ εμάς θα γυρίσουν.

Νιώσε ελεύθερος! Νιώσε μοναδικός!

Φτάνει να μην ασχολείσαι με όσα συμβαίνουν γύρω σου και καθορίζουν τις συνθήκες της ζωής σου. Άστα αυτά σ’ εμάς που ξέρουμε...

Μπορείς ωστόσο να παρακολουθείς στα social media τους γάμους, τις διακοπές και τα βαφτίσια μας...

Α, και πρόσεξε μην το παρακάνεις με τις κραιπάλες και αναγκαστούμε με τους φόρους σου να πληρώνουμε τα νοσήλιά σου αντί να κάνουμε εμείς ταξίδια στο διάστημα και στους ωκεανούς - στα βάθη της αλαζονείας μας...».