top of page

Twins: Το αλλοτινό θρυλικό μπεργκεράδικο στη Νέα Σμύρνη

Ένα από τα πιο θρυλικά μαγαζιά στη Νέα Σμύρνη ήταν και το μπεργκεράδικο-σαντουιτσάδικο Twins. Καμάρι για τη Νέα Σμύρνη και σημείο αναφοράς στα 80’s και early 90’s.



Twins: Το αλλοτινό θρυλικό μπεργκεράδικο στη Νέα Σμύρνη


Καθώς τα χρόνια περνάνε, οι αναμνήσεις ξεθωριάζουν, χάνονται. Τι δεν ξεχνάς ποτέ; Αυτά που σε σημάδεψαν, αυτά που σε έκαναν πραγματικά ευτυχισμένο. Σε αυτό το πλαίσιο προφανώς εντάσσονται και στιγμές γαστρονομικής απόλαυσης. Και κάπως έτσι επανέρχεται με αυτές τις γραμμές στη μνήμη ξανά και ξανά ένα από τα πιο θρυλικά μαγαζιά της παλιάς Νέας Σμύρνης: το μπεργκεράδικο-σαντουιτσάδικο Twins, αλλοτινό καμάρι για τη Νέα Σμύρνη και σημείο αναφοράς στα 80’s και early 90’s.


Δεν χρειάζεται να είναι κάτι γκουρμέ για να σε μαγέψει. Χρειάζεται, πρώτα και κύρια, να είναι φτιαγμένο από «μάστορες», από ανθρώπους που αγαπάνε τη δουλειά τους και φροντίζουν να σερβίρουν στους πελάτες τους με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Κάτι που ίσχυε απόλυτα στη συγκεκριμένη περίπτωση. Αλλά και η πρωτοποριακή του διαρρύθμιση με τους ψηλούς πάγκους. Και μέσα ήταν όλο ξύλινο, σπάνια διακοσμητική άποψη τότε στην Αθήνα.


Το Twins, όπως αποκαλύπτει το όνομα, το είχαν δίδυμα αδέλφια. Κεφαλονίτες από τη Σάμη, Ζησιμάτος το επώνυμο τους. Είχαν περάσει χρόνια ως μετανάστες στην Αυστραλία, εκεί είδαν και έμαθαν την κουλτούρα του street food που τότε δεν είχαμε ακόμα στην Ελλάδα ή μάλλον υπήρχε σε πολύ μικρή κλίμακα.


Επιστρέφοντας λοιπόν στην πατρίδα μετουσίωσαν τη γνώση αυτή σε μια δική τους επιχείρηση, στη Νέα Σμύρνη, ξετρελαίνοντας τον κόσμο με τις γευστικές τους προτάσεις - όπως τις θρυλικές «τσιμπούκες», ήτοι τεράστια μπέργκερ με τυρί, τηγανητά αυγά και μπέικον. Και απίστευτες πατάτες τηγανητές, κάθε λογής σάντουιτς, ομελέτες, κεφτεδάκια, ενώ ήταν από τους πρώτους στην Ελλάδα που σέρβιραν μπίρα σε παγωμένα ποτήρια καθώς και παγωτό μηχανής.


Εκείνη την εποχή, τα μπεργκεράδικα κάθε άλλο παρά διαδεδομένα ήταν. Για τους πιο μεγάλους στην πλατεία της Νέας Σμύρνης πριν το TWINS υπήρχε και το CANADIAN -με ιδιοκτήτες επίσης παλινοστούντες από τον Καναδά που σέρβιραν Canadian burgers και μία τρομερή ζαμπονοσαλάτα. Έκλεισε λίγο μετά αφού άνοιξε το TWINS.


Tο Twins όμως έκανε ένα πράγμα πιο σωστά από οποιονδήποτε άλλον: σε αντιμετώπιζε περισσότερο ως φίλο παρά ως πελάτη. Και σου σέρβιρε πράγματα που πληρούσαν στο ακέραιο συγκεκριμένα, αυστηρά ποιοτικά στάνταρ. Στη φιλοσοφία του «Ό,τι δίνω στον κόσμο, το τρώω και το ευχαριστιέμαι πρώτος εγώ». Αξέχαστη και η προφορά τους: «Φτιάσσσε ένα σσσσπέσσσιαλλλ στο φίλο μου» έλεγε με έντονα τονισμένο και συνεχές το κάθε «σ» ο ένας αδερφός που ήταν πάντα στο ταμείο.


Στη σελίδα, στο Facebook, της ομάδας Νέα Σμύρνη – Η ιστορία της πόλης μέσα από φωτογραφίες βρίσκει κανείς πολλά σχόλια καθώς και την ακόλουθη ιστορία από την εποχή του Twins. Την παραθέτουμε αυτούσια καθώς πέρα από απολαυστική, νοσταλγική και σε ένα βαθμό συγκινητική, δείχνει ακριβώς τι ήταν το Twins:


«Ήταν απίστευτοι και κύριοι με όλη την έννοια της λέξης (σ.σ.: οι 2 ιδιοκτήτες). Θυμάμαι που είχα βγει ραντεβού (17 ετών τότε) με μια κοπέλα και πήγαμε για φαγητό και ξαφνικά ανακαλύπτω ότι δεν έχω μία επάνω μου. Η ντροπή ξεχείλιζε. Πάω λοιπόν και τους λέω τι μου συμβαίνει. 'Μη στεναχωριέσαι παλικάρι μου, απόλαυσέ το και μου τα φέρνεις όποτε μπορείς και έχεις'. Και μας φέρνει δώρο και δύο μπίρες».


Θα μπορούσε αυτό να συμβεί σήμερα; Ρητορικό το ερώτημα. Αυτή η εποχή πέρασε, ανεπιστρεπτί. Στο Twins όμως τότε, έτσι ήταν τα πράγματα. Απλά, ανθρώπινα, αυθεντικά. Οι ιδιοκτήτες έκαναν χαβαλέ με τους πελάτες, τους πείραζαν καλοπροαίρετα, συμπεριφερόντουσαν σαν πατρικές φιγούρες στους νεότερους. «Σου φτιάχνω το καλύτερο» ήταν η μόνιμη επωδός τους ενώ παρασκεύαζαν τα καλούδια τους, πάντα με το χαμόγελο στα χείλη.


Διάσημοι και μη, όλη η Νέα Σμύρνη πέρασε απ’ αυτό το μαγαζί – πολλές φορές.


Και μια μέρα, ξαφνικά, το Twins έπαψε να υπάρχει. «Σας ευχαριστούμε για την προτίμησή σας όλα αυτά τα χρόνια» έγραψε το λιτό μήνυμα που κόλλησαν στην τζαμαρία. Ένα λιτό αντίο όπως ταίριαζε σε ένα μαγαζί που ποτέ δεν μεγαλοπιάστηκε, που από την πρώτη ως την τελευταία στιγμή κοίταζε στα μάτια τους πελάτες του.

bottom of page